Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet (...) ve ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

Die demografische Entwicklung und der medizinische Fortschritt werden die Problematik der Ressourcenknappheit im Gesundheitswesen in Zukunft weiter verschärfen. Auch Deutschland steht eine Prioritätensetzung im Gesundheitswesen bevor. Diese sollte in möglichst transparenter Weise nach klaren Kriterien erfolgen. Ein nur selten in diesem Kontext besprochenes Kriterium der Verteilung von Mitteln in der Gesundheitsversorgung ist die marginale Wirksamkeit medizinischer Leistungen. Im vorliegenden Beitrag wird dieses Kriterium vorgestellt und auf seine Fairness hin untersucht. Nach der kritischen Diskussion einiger Argumente gegen den offenen Einsatz von (...) Rationierungskriterien und einer Definition von marginaler Wirksamkeit in zwei unterschiedlichen Dimensionen werden verschiedene Vorzüge und eventuelle Nachteile des Kriteriums beleuchtet. (shrink)

Allen Anstrengungen zur Erhöhung des Organaufkommens zum Trotz besteht in Deutschland und anderswo ein stetig wachsender Organmangel. Im vorliegenden Artikel wird eine Möglichkeit vorgestellt, die Zahl der verfügbaren Organe zu erhöhen: moderate finanzielle Anreize für die Postmortalspende. Es werden verschiedene Anreizmodelle dargestellt und zentrale ethische Argumente für und wider ihre Einführung diskutiert. Zu diesen gehören Gerechtigkeitsüberlegungen, die Sorge um ausreichende Freiwilligkeit potentieller Organspender, die Gefahr einer Schädigung des individuellen und gesellschaftlichen Altruismus sowie die Ablehnung von kommerzialisierten Vorgängen in der Medizin. (...) Es wird aufgezeigt, dass die Argumente gegen die im Artikel vorgestellten Formen moderater finanzieller Anreize nicht verfangen. Im Ausblick wird für eine sorgfältig geplante Pilotforschung zu Anreizmodellen in der postmortalen Organspende plädiert. (shrink)

Gayretimin bir kısmı bilim dünyasına hizmet, ama diğer çok mühim bir gayesi ise; koskoca bir İslam aleminin yitirmiş olduğu kendine hürmeti, güveni ve insanlık tarihindeki yerini hatırlatmak, kaybettiklerini inşa etmek içindir. Prof. Dr. Fuat Sezgin Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf ettiğimiz Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayımıza hoşgeldiniz. Prof. Dr. Fuat Sezgin, 24 Ekim 1924 tarihinde Bitlis’te dünyaya gelen Fuat Sezgin, il-kokulu Doğubayazıt’ta, ortaokul ve liseyi ise Erzurum’da bitirdikten sonra 1943 yılında İstanbul’a geldi. İstanbul Üniversitesi şarkiyat (Doğu bilimi) Araştırmaları (...) Enstitüsü’nde ünlü Alman şarkiyatçı Prof. Dr. Hellmut Ritter’in (1892-1971) öğrencisi olan Sezgin, Ritter’in tavsiyesi üzerine İslâm bilimlerine yöneldi. 1951’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülte-si’den mezun olduktan sonra Arap Dili ve Edebiyatı alanında “Buhârî’nin Kaynakları Hakkın-da Araştırmalar” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı. Bu çalışmasıyla, hadis kaynağı olarak İslâm kültüründe önemli bir yere sahip olan Buhârî’nin sözlü kaynaklar yerine yazılı kaynaklara dayandığı tezini ortaya attı. Doçent unvanını 1954 yılında alan Sezgin, 1960 askeri darbesinin ardından üniversi-telerden uzaklaştırılan 147 akademisyen arasında kendi adının da bulunması üzerine 1961’de Türkiye’den ayrıldı ve çalışmalarına Goethe Üniversitesi’nde (Frankfurt) devam etti. Câbir bin Hayyân hakkında hazırladığı ikinci tezini 1965’te Goethe Üniversitesi Doğa Bilimleri tarihi Enstitüsü’ne sunan ve bir yıl sonra profesörlüğe yükseltilen Sezgin, aynı yıl kendisi gibi şarkiyatçı olan Ursula Sezgin ile Evlendi. Alanında şimdiye kadar yazılan en kapsamlı eser kabul edilen Geshichte des arabisc-hen Schrifttums (Arapça Yazma Eserler Literatürü Tarihi) başlıklı kapsamlı eserinin ilk cildini 1967’de yayımlayan Sezgin, 1978’de Kral Faysal İslâmi İlimler Ödülü’ne lâyık görüldü. Bu ödül nedeniyle kendisine takdim edilen maddi desteği değerlendirerek 1982’de Goethe Üniversitesi Arap-İslâm Bilimleri Tarihi Enstitrüsü’nü, ertesi yıl ise bu enstitü bünyesinde, tarih boyunca Müslüman bilim insanlarının icat ettiği 800’den fazla bilimsel alet ve düzene-ğinin modellerinin sergilendiği İslam Bilim ve teknoloji Müzesi’ni kurdu. Bu müzenin bir benzerini 2008 yılında istanbul’da kuran Sezgin, 2010 yılında Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı’nın kuruluşuna öncülük etti. Kahire Arap Dili Akademisi, Şam Arap Dili Akademisi, Fas Rabat Kraliyet Akademisi, Bağdat Arap Dili Akademisi, Türkiye Bilimler Akademisi şeref üyeliği de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül ve nişana layık görülen Sezgin’e; Erciyes Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanları verildi. Frankfurt am Main Goethe Plaketi, Almanya Üstün Hizmet Madalyası, İran İslâmi Bilimler Kitap Ödülü ve Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü ile taltif edildi. Prof. Sezgin’in öncülüğünde kurulan İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi, Kültür ve Turizm bakanlığı 2016 özel Ödülü’ne lâyık görüldü. Arapça, Süryanice, İbranice, Latince ve Almanca başta olmak üzere 27 dil bilen Prof. Dr. Fuat Sezgin, 30 Haziran 2018’de İstanbul’da vefat etti ve Gülhane Parkı’ndaki İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi’nin bahçesine defnedildi. Vefatının ardından, 2018/6 sayılı Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile 2019 yılı “Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı” olarak ilân edildi. Cumhurbaşkanlığı genelgesinde "İslam kültür ve medeniyetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve onu yeni nesillere en doğru şekilde aktarmak amacıyla yapılacak söz konusu çalışmalara ilgili tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü destek ve katkının sağlanması hususunda gereğini rica ederim." İfadelerine yer verilerek Fuat Sezgin’in ülke sathında anlatılması ve düşüncelerinin anlaşılması için çeşitli faaliyetlerin yürütülmesi istenmişti. Koordinasyon Merkezi olarak da Kırıkkale Üniversitesi seçildi Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden olan, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmaları bulunan Prof. Dr. Fuat Sezgin’i gelecek nesillere tanıtmak, fikirlerini anlatmak amacıyla Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tarafından da birçok faaliyet yapıldı. Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’e, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmalarından dolayı Üniversitemiz tarafından “Fahri Bilim Doktoru” unvanı verildi. Prof. Dr. Sezgin’e fahri bilim doktoru unvanı verilmesi dolayısıyla Üniversitemiz Kül-tür Merkezi’nde düzenlenen tören İstiklal Marşımızın okunması ve saygı duruşuyla başladı. Programa Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız, Sivas Belediye Başkan Yardımcısı Ah-met Özaydın, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Uzun, öğretim elemanları ve öğrenciler katıldı. Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız yaptığı açış konuşmasında, "İnsanlara İslam bilimlerinin gerçeğini tanıtmak, benlik duygularını olumsuz etkileyen yanlış yargılardan onları kurtarmak ve ferdin ehemmiyetine olan inancı kazandırmak amacıyla İslam Bilimi Tarihi araştırmalarına adanmış bir ömürdür Prof. Dr. Fuat Sezgin Hocamız. Öyle büyük bir otoritedir ki onu anmadan, onun hazırladığı eserlere bakmadan, bilim tarihiyle, İslam tarihiyle ilgili ortaya bir şeyler sunabilmek çok zordur. Bilim tarihinin en çalışkan, en birikimli bilim insanlarından biridir. İslam tarihine, İslam düşüncesine, İslami eserlere ve bilim dünyasına vermiş olduğu katkılarıyla bir medeniyet kâşifi, eşi bulunmaz bir değer ve ‘darbeler neden kötüdür’ sorusunun mücessem cevabıdır Prof. Dr. Sezgin. Bizim medeniyet ve kültürümüzde kültür, sanat ve beşerin, Yaratıcının her eserinde müşahede ettiği güzellikleri, çeşitli yol ve yöntemlerle ortaya koymasının vasıtasıdır. Bilgiyi hikmetle taçlandırıp irfana ulaştırmadıkça hiçbir şeyi yerli yerine oturtamayız." dedi. Konuşmanın ardından Rektör Yıldız, 93 yaşındaki Prof. Dr. Fuat Sezgin’e cübbe giydirdi. Daha sonra Sezgin katılımcılara ‘Arap İslam Tarihinden Bazı İzlenimler’ konulu ders verdi. Prof. Dr. Fuat Sezgin, “İnsanların bilgi tarihi ile ilgili verileri yazılı olarak kaydetme gayreti, politik tarihe olana nispetle tesadüflere ve keyfi değerlendirmelere göre çok geri zamanlarda oldu. İslam bilim tarihi yüksek ve kaliteli görüşleri yansıtır. Bunları burada sunamayacağım. Birçoğunu Arap-İslam tarihi adlı kitabımın bugüne kadar çıkmış olan 17. cildinde kaydetmeye çalıştım. Onu İstanbul’da Gülhane Parkı’nda İslam Tarihi Araştırmaları Vakfı yayınları arasında bulabilirsiniz.” dedi. Prof. Dr. Sezgin “Bilimler tarihinin verilerini değerlendirmekte, yaşanılan zamanın etüt şartını gözden kaçırılmasının esas olması gerektiğini anladım ve henüz kitabımı yazma-ya başlamadan rastladığım Fransız Coğrafya tarihçisi Joseph Toussaint Renaud (1795-1867)’un şu sözleri beni çok etkilemişti. “Tesadüf teknik ve sanatın ilerlemesinde çok büyük bir rol oynamaz. İnsanlar buluşlarında devamlı bir şekilde birden bir sıçrayışla değil, adım adım hareket eder. Her zaman aynı hızda değil, fakat devamlı olarak insan icat etmez. Olanı ilerletir.” ifadelerine yer verdi. Konuşmasının sonunda Prof. Dr. Sezgin, “Benim 65 yıldır yaymaya çalıştığım Arap İslam bilimleri tarihi hemen hemen her gün beni hayata bağladı. İslam dünyasında büyük bir hızla ilerleyen bilimler MS. 8. yüzyıldan itibaren Fransa ve İngiltere’ye diğer taraftan 10 ve 11. yüzyıldan itibaren Sicilya’ya ve İtalya’ya 9. yüzyıldan itibaren Bizans’a ulaştılar. Avrupa-lılar teknik bilimleri diğer bilimlere nazaran daha kolay anlıyor ve alabiliyorlardı. Bu anlam-da onlar 16. yüzyılda bazı yönlerde Müslümanlara ulaşmaya hatta onları geçmeye başladılar.” ifadelerini kullandı. Programın sonunda Rektörümüz ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Duman, Prof. Dr. Fuat Sezgin’e tezhipli bir tablo hediye ettiler. 2019 Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı kapsamında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Merkezî Kütüphanesi’ne Prof. Dr. Fuat Sezgin’in ismi verildi. Ayrıca Üniversitemiz Rektörlüğü tarafından düzenlenen 5’inci Hazan Şiir Dinletisi Sezgin anısına ithaf edilmiştir. 2019 yılının Haziran ayı içerisinde ise Üniversitemiz Rektörlüğü öncülüğünde ve İlahiyat Fakültesi Dekanlığınca ile Sivas Merkez Ulu Cami’de merhum Prof. Dr. Sezgin için Kur’an-ı Kerim tilaveti ve Mevlid-i Şerif programı gerçekleştirilmiştir. Son olarak üniversitemiz rektörlüğü tarafından desteklenen ve Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanan Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 23. Cilt 3. Sayısı (Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayısı) Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf edilmiştir. Felsefe ve Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı bir araya getirdiğimiz sayımızı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edi-len değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında yadsınmaz emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Dr. Öğr. Üyesi Gör. Fatma Kurttekin, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Alper Ay, Arş. Gör. Esma Güneş, Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş,Arş. Gör. Hamit Demir Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Uzm. Zeynep Yücedoğru, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven ve Dr. Kenan Tekin’e teşekkür ederiz. Dergimizin 23. Cilt 2. ve 3. Sayı (Özel Sayı)’larından itibaren Yazı İşleri Müdürü olarak Dr. Ahmet Çelik’in görevlendirildiğini bildirir kendisine yeni görevinde başarılar dileriz. Önceki sayılarımızda dergimizin Yazı İşleri Müdürlüğünü ifa eden Doç. Dr. Ali Yılmaz’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Haziran 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Ocak- 15 Mart olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmalarınız-da kolaylıklar dileriz. (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:NEWMAN'S PSYCHOLOGICAL DISCOVERY: THE ILLATIVE SENSE (V. Continued) 15. The Universals. A long and vehement dispute once raged about the reality of universals. Are they only mental creations, forged by the human brain, without any reality outside them, or have they some independent existence apart from their mental reality? Anyhow, there was an apparent contradiction between die universal character of our ideas and the individual character of concrete things. (...) The Scholastics solved this problem by drawing clear distinctions. An idea is an abstraction; as soon as it becomes applicable to a number of objects or things in the same sense, it is a universal idea. The "direct universal" (universale directum seu metaphysicum) as such has no existence apart from our minds, because an existing thing is always bound up with concrete, determining, individualizing notes, and it is these very circumstances or accidents which are ignored by the mind as it strips the thing of its individual characteristics. When the mind reflects on this "direct universal," i.e., on the abstract essence of the thing, it sees that this is to be found in many more things and that it is identical in all those things, and in this way the "reflex or logical universal" is formed (universale reflexum seu logicum). This same essence or quiddity is not really different from the thing itself, but the mind makes abstraction of all accidents, and this foundation makes it possible to apply this idea in die same sense to all other beings of the same kind, whether they are actually existing or not. In other words the universal as a universal has only reality in the mind but it has a foundation or a ground in the thing itself. Newman was not so well acquainted with Scholasticism that he knew and mastered the solution of the problem. As a matter of fact he approached it from quite another angle. Hence when scholastically trained minds read some of his statements on universals, they may feel shocked. They sound very curious, they seem incon418 DR. ZENO, O.F.M. CAP.419 sistent with each other, they apparenüy imply a negation of the objective reality of universals. This makes it necessary to compare the texts and to explain his meaning. a. Newman Inconsistent. We should never lose sight of the fact that Newman had no intention at all to enter the province of philosophy in the restricted sense of the word. "I am only contemplating the mind as it moves in fact, by whatever hidden mechanism,"1 that is what could be put as a heading to every page of the Grammar of Assent. And when he virtually deals with metaphysics, he wants us to consider his statements as hypotheses, or as propositions stated only by the way, and in this department he always wishes "to speak under correction." This explains how he could refer to the universale metaphy sicum and the universale directum in a very correct way without realizing he was teaching Scholastic doctrine. As far as I know, it is Professor Walgrave who has first drawn attention to this fact,2 when he dealt with Newman's alleged conceptualism. Newman states that "even one act of cruelty, ingratitude, generosity or justice reveals to us at once intensive the immutable distinction between those qualities and their contraries; that is, in that particular instance and pro bac vice."3 The same holds for the opposites: right and wrong, true and false, just and unjust, beautiful and deformed.4 In one experience, therefore, he sees a thing as an immutable, absolute quiddity, which objectively and in the same sense belongs to all possible things of the same kind, although the mind does not yet explicidy confirm this universal applicability. The contemplated quality remains limited to the particular case; but in its absoluteness it is stripped of all individual, changeable and concrete characteristics. This is the metaphysical universal of the Scholastics. But Newman also mentions the logical universal when he says: "As we form our notion of whiteness from the actual sight of snow, a lily or a cloud, so, after experiencing the sentiment of approbation which arises in us on the sight of certain... (shrink)

Basham and Dentith argue that the danger of condemning both conspiracy theorists and their conspiracy theories in a democracy has grave consequences. They argue that we should encourage research into public concerns about influential institutions, especially in cases where a conspiracy has been alleged. Rather than dismiss conspiracy theorising, we should, encourage the politically crucial, historically proven gift of watchfulness in the citizen, and its sometimes necessary, proper and correct expression, conspiracy theory.

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:NEWMAN'S PSYCHOLOGICAL DISCOVERY: THE ILLATIVE SENSE (Continued) VI THE FACULTIES OF COGNITION AND APPETITION Since the Grammar of Assent gives us a phenorhenological analysis of the art of thinking and often refers to the influence of other faculties in our reasoning processes, it will be very instructive to examine what the author holds about our faculties of cognition and appetition. This will make us better acquainted with the nature (...) of the illative sense. I. THE SENSES 1. The External Senses and their Objects. We had already arrived at the conclusion that Newman rejects the mere subjectivity of our knowledge. When he writes about this matter he explicitly deals with sensation or sensuous cognition. Although he takes exception to the word "immediate perception," 1 we may nevertheless call him an adherent of direct or immediate realism according to Scholastic terminology, because he emphatically excludes the intervention of a reasoning process from sense perception and uses the term "mediate perception" only to express the instrumentality of experience. In this meaning our perception of external objects is mediate or indirect indeed.2 The fact is that as early as 1839 he wrote in his University Sermons: "Of the material we have direct knowledge through the senses"3 and in 1843: "The senses are direct, immediate, and ordinary informants, and act spontaneously without any will or effort on our part."4 On the importance of sense perception for our mental activities he writes in a series of hitherto unpublished notes, entitled Elements of Thought:6 "I grant or I assume that the soul would not think without some external stimulus; that if it were cut off from all communication from the external world, it would pass this life in a sort of torpor... But then, as soon as it is roused, it reflects upon itself, and thereby gains a number of ideas..." 1. See supra V, 14.2. Supra V, 14.3. P. 205. 4.P. 303 ; cf. Gramm., p. 260. 5.See the unpublished Philosophical Papers, note Fcbr. 24, 1859. 40 DR. ZENO, OJM. CAP.41 Apart from the passages already referred to, Newman nowhere enlarges on the doctrine about the senses. He does not speak about the distinctions between sensible objects; he does not explain the difference between sensation and perception, and uses those terms promiscuously.6 There are no statements on the subject which contradict current Scholastic notions, although sometimes his vague terminology may be an occasion for misunderstandings. For instance, some passages in connection with "images" and "impressions," when read apart from the context, would appear to imply that he identifies them with the Scholastic species a sensibili accepta. However, we shall show further on that. Newman means something quite different. He deals with these species and the so-called sensibilia per acci· dens by the way when describing our knowledge of God7 and teaching that we have evidence of the presence of individuals or substances in the phenomena which occur to our senses. We picture those things to ourselves in those phenomena. They are like pictures, he says, but at the same time "they give us no exact measure or character of the unknown things beyond them." "Therefore when we speak of our having a picture of the things which are perceived through the senses, we mean a certain representation, true as far as it goes, but not adequate." 2. The Internal Senses and their Objects. Newman nowhere gives a distinction between external and internal senses, but nevertheless he speaks about those faculties of the mind which by the Scholastics are called the internal senses. These philosophers distinguish a common sense or rather a central sense (sensus communis), which unites the impressions of the external senses into one whole, makes us conscious of the conditions of our body and notifies to us the sensations of our external as well as internal senses; — the imagination or the faculty which preserves and reproduces things perceived; — the sensuous memory, i. e., the power to retain and to reproduce sense images; — and the vis aestimativa or the instinctive faculty, which discovers without any intellectual means, what is good and what is bad for our welfare. 6.It would seem that he generally... (shrink)

A few weeks ago I received a copy of the PHILOSOPHICAL STUDIES, containing a review of my book John Henry Newman, Our Way to Certitude, written by Fr. Boekraad. It was very unfavourable so that anybody reading it is sure to make up his mind never to buy the book.

Selection theory requires multiple, distinct, simultaneously-actualized states. In cognition, each thought or cognitive state changes the 'selection pressure' against which the next is evaluated; they are not simultaneously selected amongst. Creative thought is more a matter of honing in a vague idea through redescribing successive iterations of it from different real or imagined perspectives; in other words, actualizing potential through exposure to different contexts. It has been proven that the mathematical description of contextual change of state introduces a non-Kolmogorovian probability (...) distribution, and a classical formalism such as selection theory cannot be used. This paper argues that creative thought evolves not through a Darwinian process, but a process of context-driven actualization of potential. (shrink)

The ability to reason independently from one's own goals or beliefs has long been recognised as a key characteristic of the development of formal operational thought. In this article we present the results of a study that examined the correlates of this ability in a group of 10-year-old children ( N = 61). Participants were presented with conditional and relational reasoning items, where the content was manipulated such that the conclusion to the arguments were either congruent, neutral, or incongruent with (...) beliefs, and either logically valid or logically invalid. Participants also received a measure of working memory capacity (the counting span task) and a measure of inhibitory control (the stop signal task). Indices of belief bias and logical reasoning on belief-based problems were predicted independently by both measures. In contrast logical reasoning on belief neutral problems was predicted by working memory alone. The findings suggest that executive functions play a key role in the development of children's ability to decontextualise their thinking. (shrink)

Purpose: The purpose of the study was to assess the role of the Faith Based Organizations in alleviating poverty in Western Kenya.Methodology: This study is a cross-sectional research that sought to give an examining and descriptive scrutiny of the death beliefs surrounding FBO’s activities in Emuhaya District. This study targeted Emuhaya District which has a population of 180,000 people who are members of the FBO’s. To obtain data for analysis, qualitative methods of data collection, which include in-depth oral interviews, focus (...) group discussion, observation and documentary analysis, were employed. Questionnaires were prepared and administered according to the information required from the specific groups of respondents. This study utilized secondary sources, which were derived from published books, minutes of developmental meetings in the FBO, reports of the development projects of the church, articles and records from Kenya National Archives. Data collected through the questionnaires and personal interviews, was synthesized systematically and logically compiled to determine the role of FBO in alleviating poverty in Emuhaya District. Data was coded manually and organized under different themes. The researcher then investigated the concepts of liberation and reconstruction in improving the well-being of the poor through an analysis and interpretation of the theological methods of induction (TMI).Results: Based on the findings the study concluded that the CoG-K’s teachings are largely pertinent in the development of FBO members and their participation in activities that are designed along people’s development needs. Also, the CoG-K has a role to play through her programs like Sisi kwa Sisi and Child Development Centres.Unique contribution to theory, practice and policy: This research recommends that if Emuhaya District is to develop, it has to place the FBO teachings and theology of option for the poor at the top of the agenda and to consider it as is so often the case, as adjunct to the real core of the work that is, development. The study proposes that for the FBO to improve her input in social concerns of the people, it should reshape its theology of development so that it can fully address the plight of the poor. (shrink)

Dr Bawa-Garba, a senior paediatric trainee who had been involved in the care of a child who died shortly after admission to hospital, was convicted of gross negligence manslaughter and subsequently erased from the medical register. We argue that criminalisation of doctors in this way is fraught with ethical tensions at levels of individual blameworthiness, systemic failures, professionalism, patient safety and at the interface of the regulator and doctor. The current response to alleged manslaughter during clinical care is not (...) fit for purpose because of its narrow focus on criminalisation and punishment of individual doctors. The justice system fails to take into account systemic issues in a sufficiently proper and informed way particularly in respect of human factors involved in decision-making. It is easier to convict individual doctors for gross negligence manslaughter than it is to effect legal accountability upon organisations. If educational reflections are used to apportion blame, then this could impact detrimentally on honesty and the duty of candour, with negative implications for patient safety. Regulatory processes should not be deployed without consideration of context. There is an urgent need for a fresh and open evaluation of professional and societal expectations from the regulator that should include positive action as well as those that are proportionately punitive. Justice and patient safety would be served better by more sophisticated contextualisation through an approach that balances accountability in healthcare with failures that can occur within complex systems, and by working to a radical shift towards a just culture. (shrink)

Through case studies that highlight the type of information that is seldom reported in the news, Faces of Environmental Racism exposes the type and magnitude of environmental racism, both domestic and international. The essays explore the justice of current environmental practices, asking such questions as whether cost-benefit analysis is an appropriate analytic technique and whether there are alternate routes to sustainable development in the South.

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Bu [makalede], nihai olarak kesin bir sonucu olduğunu iddia etmemekle birlikte, ateizm için geliştirebileceğim en iyi argümanı öne sürmeye çalışacağım ve ortaya koyacağım şeyin, Tanrı’nın varlığına dair yürütülen tartışmaların herhangi bir kısmındaki, en iyi argüman olduğunu iddia edeceğim.

Richard Martin's aim in this paper is to present a critical method of making ethical decisions in a medical context. He feels that such a reflective method provides the best means of making the appropriate decisions in given situations. It is based on Dr Martin's experience in applying ethical theory while collaborating with physicians in the daily course of clinical practice. Through his giving of a functional definition of medical ethics, his descriptions of an analytical model, the significance of values (...) for clinical decision-making and the advocacy role of medical ethicists and their relationships with clinicians, Richard Martin sets out his own value-intention as regards an ideal decision process. He stresses that his argument is of particular importance to his fellow ethicists who should continuously and vigorously examine the creative interaction of faith and fact in their own inquiry and action. Dr Martin concludes by stating that physicians and ethicists can work together to accomplish their common aim, which is, of course, the health and well-being of the patient. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)